Χρώματα

την


«Μόνο μέσα από τα χρώματα της φύσης
μπορούμε να γνωρίζουμε τον θεό και
τους νόμους του»

Με αυτά τα λόγια καταφέρνει ο Goethe να περιγράψει την κυρίαρχη δύναμη των χρωμάτων στη φύση. Είναι μια κοινή αντίληψη, ότι το χρώμα αποθεώνεται από την ίδια τη φύση όπου με τόση σοφία και αρμονία είναι τοποθετημένο. Η φύση αποτελεί το πρότυπο όπου ο άνθρωπος καλείται άλλες φορές να μιμηθεί, άλλες φορές να αναλύσει, να εξηγήσει ή ακόμα και να θεοποίηση. Έτσι ακριβώς γίνεται και με το χρώμα καλλιτέχνες, ζωγράφοι, επιστήμονες, ψυχολόγοι προσπάθησαν ο κάθε ένας από την δική του οπτική γωνία να καταλάβουν και να εξηγήσουν.
Όπως και να έχει όμως, το χρώμα είναι αναπόσπαστα δεμένο με ότι βλέπουμε γύρω μας και αυτό δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση. Είναι μια έντονη εμπειρία κοινή σε όλους, που χαρακτηρίζει τα πράγματα γύρω μας, μας πληροφορεί ακόμα και για τη σύσταση τους, τις ιδιότητες τους και τη σχέση τους με τον υπόλοιπο κόσμο.
Η όραση μας κυριεύετε από χρώματα φυσικά, που προέρχονται από τα δέντρα, τον ουρανό, τη θάλασσα, τη φωτιά κ.λπ. και από χρώματα τεχνητά, που κατασκεύασε ο ίδιος ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να μιμηθεί ή να αντιγράψει την χρωματική αρμονία.
Από την επιστημονική άποψη το φαινόμενο «Χρώμα» είναι ένα θέμα που απασχολούσε - και απασχολεί - τους ερευνητές κάθε εποχής. Πολύπλοκα ερευνητικά προγράμματα που διεξάγονται σε όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια από ιατρούς, βιοχημικούς και ψυχολόγους. Τα προγράμματα αυτά έχουν αποδείξει πέρα από κάθε αμφιβολία το γεγονός ότι ο κόσμος που μας περιβάλλει είναι έγχρωμος, δεν είναι το τυχαίο. Με άλλα λόγια, όλοι εκείνοι οι διαφορετικοί χρωματισμοί που παρατηρούνται τόσο στο φυτικό, όσο και στο ζωικό βασίλειο, δεν χρησιμοποιούνται για απλή ευχαρίστηση και δεν είναι μια απλή ιδιοτροπία της Μητέρας Φύσης, αλλ' ακολουθούν μια σαφώς προκαθορισμένη νομοτέλεια, η οποία μάλιστα δεν είναι ακόμα γνωστή σε όλο της το βάθος.
Βλέπεται, χρειάστηκε να σπαταληθεί τόσος χρόνος και έρευνες για να ανακαλυφθεί (και αυτό όχι απόλυτα) ,αυτό που στα έντομα και τα ζώα γύρω μας ήταν ήδη γνωστό εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Εντούτοις, αυτού του τύπου οι έρευνες συνέβαλλαν και βοήθησαν άλλους τομείς της ζωής μας.
Για το «Χρώμα» τα όρια που χωρίζουν την επιστημονική μελέτη από την τέχνη και τις εφαρμογές του στην καθημερινή ζωή, είναι πολύ λεπτά και πολλές φορές ανύπαρκτα.
Η επιστήμη εξετάζει το χρώμα ως φυσικό, μαθηματικό ή ψυχολογικό φαινόμενο. Ανέλυσε το φως, και τις επιπτώσεις του στα αντικείμενα, στην όραση και στην ψυχή κάθε έμβιου οργανισμού.
Η τέχνη με την διεισδυτική παρατήρηση μελέτησε τα χρώματα, την αρμονική τους σύνθεση, την χροιά, την ένταση, τον τόνο και δημιούργησε τον χρωματικό κύκλο. Βασιζόμενη στα επιστημονικά πορίσματα επινόησε υλικά και μεθόδους με τα οποία φιλοτεχνήθηκαν έργα που έδρασαν καταλυτικά στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Η καθημερινή ζωή δανείστηκε όλα τα παραπάνω, τα αφομοίωσε και τα εφάρμοσε έτσι ώστε να βελτιώσει το γενικότερο βιοτικό επίπεδο.

Σχετικά άρθρα

Πηγές

  • «Χρωματική» - Σπύρος Διαμαντίδης
  • «Εισαγωγή στην εικαστική γλώσσα» - Όλγα Κοζάκου Τσιάρα
  • «Το χρώμα και τα μυστικά του» - Λεωνίδας Δάκης Δημητρέλης
  • «Η αρμονία των χρωμάτων» - Studio Books
  • «Αισθητική» - Ε. Π. Παπανούτσος 
  • «Color Harmony» - Hideaki Chijiiwa