Hobos – Η μυστική γλώσσα των ιπποτών του δρόμου

Σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας, οι άνθρωποι αρχίζουν να μετακινούνται περισσότερο για να βρουν την τύχη τους κάπου αλλού. Ως εκ τούτου, στις ημέρες της Μεγάλης Ύφεσης το 1929, στις ΗΠΑ αυξήθηκε ο πληθυσμός των «hobos», μιας ιδιαίτερης ομάδας φτωχών ανθρώπων που μετακινούνταν όπου υπήρχε δουλειά. Η μετακίνηση τους γίνονταν κυρίως περπατώντας, διανύοντας μεγάλες αποστάσεις κατά μήκος εθνικών οδών και του σιδηροδρομικού δικτύου ή ανεβαίνοντας λαθραία σε κάποιο τραίνο. Οι hobos ταξίδευαν παντού, ψάχνοντας για ένα μέρος όπου θα μπορούσαν να σταθούν τυχεροί και να βρουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Φυσικά, μια τέτοια ζωή ήταν δύσκολη, ειδικά όταν κανείς ταξιδεύει σε άγνωστα μέρη που δεν γνωρίζει τίποτα για τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των ντόπιων κατοίκων. 

Για να καταπολεμηθεί αυτή η άγνοια, οι hobos επινόησαν μια νοηματική γλώσσα με σύμβολα για να επικοινωνούν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια των μεγάλων τους ταξιδιών. Αυτή δεν ήταν όπως η νοηματική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι κωφάλαλοι. Ήταν σύμβολα και σχέδια που άφηναν οι hobos κατά μήκος των δρόμων για τους συνοδοιπόρους τους. Έτσι ένα σημάδι ήταν ένα ενημερωτικό μήνυμα για μια σημαντική τοποθεσία σε μια πόλη, ένα προειδοποιητικό μήνυμα για την συμπεριφορά των ντόπιων, μια ένδειξη για τα καλύτερα μέρη για δουλειά ή μια οδηγία για το που θα βρουν φαί, γιατρό κλπ. Η νοηματική γλώσσα των hobos βοήθησε πολλούς ώστε να αποφύγουν τις δυσκολίες και να κυκλοφορούν με μια σχετική ασφάλεια στους δρόμους σε εκείνους τους δύσκολους καιρούς. 

Τα σημάδια των hobos, αρχικά γράφονταν σε στύλους ή τοίχους με τη χρήση κάρβουνου ή κάποιου άλλου υλικού, έτσι σύντομα εξαφανίζονταν εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Μερικές φορές τέτοια σημάδια εμφανίζονται στις αποβάθρες των σιδηροδρομικών σταθμών, σε βράχους ή ακόμη και σε σπίτια, όταν αναφέρονταν σε αυτούς που ζούσαν μέσα.
Στη συνέχεια, όταν άρχισε να οργανώνεται το οδικό δίκτυο των ΗΠΑ, οι πινακίδες οδικής κυκλοφορίας έγιναν και αυτές εξαιρετικά σημεία για τα σημάδια των hobos. Με τον καιρό, όσο περισσότερο οργανώνονταν και διευρύνονταν το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, οι hobos δημιούργησαν το δικό τους εκτεταμένο σύστημα πληροφοριακών πινακίδων με σύμβολα για όσους ταξίδευαν. 

Η νοηματική γλώσσα hobos σύντομα έγινε ένα δύσκολο αλλά επίσημο σύστημα πληροφόρησης, κατά μήκος των εθνικών οδών. Οι πινακίδες hobos εξελίχθηκαν, συμβαδίζοντας με τους νέους τρόπους ζωής , όπως και οι περισσότερες γλώσσες, έχοντας διαφορετική διάλεκτο σε διάφορα μέρη της χώρας. Επίσης, συχνά τα σημάδια άλλαζαν εξαιτίας των ντόπιων που έγραφαν πινακίδες hobos με σκοπό να παραπλανήσουν ή απλά για να διασκεδάσουν.
Στις ημέρες μας, μεγάλο μέρος της νοηματικής γλώσσας hobos έχει χαθεί από τα σημεία ανάρτησης τους, λόγω του προσωρινού τρόπου γραφής. Η ανάγκη για τη γλώσσα έχει μειωθεί, υπάρχουν πολύ λιγότερα hobos από ότι υπήρχαν στο παρελθόν και η πρόοδος της τεχνολογίας έχει καταστήσει τη χρήση των συμβόλων αυτών ξεπερασμένη.

Παρόλα αυτά, ένα ερώτημα παραμένει. Τα hobos χάθηκαν ή απλά προσαρμόστηκαν στην νέα εποχή; Τα hobos, μπορεί πλέον να μην αποτελούν μια γνωστή νοηματική γλώσσα, αλλά αρκετά σύμβολα έχουν μεταφερθεί μέχρι και τις μέρες μας. Ακόμα συναντάει κανείς τέτοιες πινακίδες, κυρίως στο αμερικάνικο εθνικό οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο. Επιπλέον, μερικά hobos εμφανίζονται στα συστήματα χαρτογράφησης, αλλά και στην επικοινωνία μέσω κινητών τηλεφώνων και e-mails.

Τα hobos είναι μια γλώσσα, δηλαδή ένας συγκεκριμένος κώδικας σημάτων και πληροφοριών και όπως όλες οι γλώσσες προσαρμόζονται ανάλογα με τις συνθήκες και τις  ανάγκες της κάθε εποχής.