39 Λογότυπα Ολυμπιακών Αγώνων 1924-2012

Με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων που τώρα βρίσκονται σε εξέλιξη, θα ήταν ενδιαφέρουσα μια αναφορά στα αντίστοιχα λογότυπα αγώνων παλαιότερων ετών. Στη συνέχεια μπορεί να παρατηρήσει κάποιος τα χρώματα, τα σχήματα και την τεχνοτροπία καθώς και κάποια λίγα ιστορικά στοιχεία, από το 1924 μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο το 2012.

Παρίσι - Καλοκαίρι 1924

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Η καταγωγή των αγώνων είναι η Αρχαία Ελλάδα, και έχουν αναβιωθεί από τον Γάλλο βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι Αγώνες της Ολυμπιάδας, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί, τελούνται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1896 και μετά, με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκόσμιων πολέμων. Το 1924 άρχισαν ειδικοί Ολυμπιακοί Αγώνες, οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί, για χειμερινά αθλήματα. Από το 1994 οι χειμερινοί αγώνες δεν γίνονται πια την ίδια χρονιά με τους Θερινούς Ολυμπιακούς.

Lake Placid, HΠΑ - Φεβρουάριος 1932

Σε ένα συνέδριο στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι που έγινε από τις 16 μέχρι τις 23 Ιουνίου, το 1894 ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν παρουσίασε τις ιδεές του σε ένα διεθνές ακροατήριο. Την τελευταία μέρα του συνεδρίου αποφασίστηκε να διεξαχθούν οι πρώτοι μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896 στην Αθήνα, την πόλη και την χώρα που τους γέννησε. Έτσι γεννήθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) για να διοργανώσει τους Αγώνες με πρώτο πρόεδρο τον Έλληνα Δημήτριο Βικέλα, γενικό γραμματέα τον βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερντέν και μέλη προσωπικότητες από διάφορα κράτη.

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Αν και οι αθλητές που πήραν μέρος δεν ξεπερνούσαν τους 250, ήταν η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση που έγινε ποτέ. Οι Έλληνες αξιωματούχοι και το κοινό ήταν ενθουσιασμένοι και ζήτησαν να έχουν το μονοπώλιο των αγώνων. Η ΔΟΕ όμως αποφάσισε διαφορετικά και οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1900 στο Παρίσι (Γαλλία).

Los Angeles – Καλοκαίρι 1932

Στην Ολυμπιακή Σημαία αναπαριστώνται πέντε κύκλοι οι οποίοι είναι ενωμένοι μεταξύ τους. Συμβολίζουν τις πέντε ηπείρους. Τουλάχιστον ένα χρώμα από τα έξι της σημαίας (δηλαδή, άσπρο, μπλε, πράσινο, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο) υπάρχει σε κάθε σημαία κάθε κράτους του πλανήτη.

Garmisch-Partenkirchen – Χειμώνας 1936

Το πρώτο σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων είναι Citius Altius Fortius! (Γρηγορότερα Ψηλότερα Δυνατότερα!). Το είπε ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896.

Βερολίνο – Καλοκαίρι 1936

Ο Κότινος είναι ένα στεφάνι αγριελιάς το οποίο έπαιρναν οι αθλητές όταν διέπρεπαν σ' ένα άθλημα. Ο κότινος προέρχονταν από την Αρχαία Άλτη που βρισκόταν στον ναό του Ολύμπιου Διός στην Αρχαία Ολυμπία. Η θέση της Αρχαίας Άλτης ήταν στην βορειοδυτική πλευρά του οπισθόδομου του ναού. Από εκεί οι Ελλανοδίκες έπαιρναν στεφάνια ελιάς και δημιουργούσαν τον κότινο.

St. Moritz – Χειμώνας 1948

Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι ένα σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα, και οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, όπου μια φωτιά κρατούνταν άσβεστη κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Φλόγα επανήλθε κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, ενώ η λαμπαδηδρομία εισήχθη κατά τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936.

Λονδίνο - Καλοκαίρι 1948

Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Για πρώτη φορά έγινε το 1936 για την Ολυμπιάδα του Βερολίνου με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου, το οποίο ανήκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία. Ο επιστημονικός υπεύθυνος αυτής της πρώτης αφής ήταν ο καθηγητής φυσικής Σαλτερής Περιστεράκης.

Σύμφωνα με το τελετουργικό που έχει καθιερωθεί, την αφή κάνει η πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίου), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στο αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια, απαγγέλοντας την επίκληση, ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα.

Όσλο - Χειμώνας 1952

Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια μουσική σύνθεση που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από τον Σπύρο Σαμάρα, σε ποίηση του Κωστή Παλαμά.

Κατά τις επόμενες Ολυμπιάδες, η εκάστοτε διοργανώτρια χώρα ανέθετε σε διάφορους συνθέτες τη σύνθεση ενός ξεχωριστού ύμνου. Το 1958 όμως ο ύμνος των Σαμάρα / Παλαμά επελέγη από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή ως ο επίσημος ύμνος του Ολυμπιακού Κινήματος και από την Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960 ανακρούεται στις τελετές έναρξης και λήξης κάθε Ολυμπιάδας, συνήθως μεταγλωττισμένος στη γλώσσα της διοργανώτριας χώρας.

Η αρχική παρτιτούρα βρίσκεται στην έδρα της ΔΟΕ στη Λωζάνη.

Helsinki – Καλοκαίρι 1952