Σεμινάριο Καλλιγραφίας με το Βrody Νeuenschwander


ΤΕΙ Αθήνας , Τμήμα Γραφιστικής
Σχολή Καλλιτεχνικών Σπουδών

Όσα ακολουθούν τα έγραψαν τέσσερις συνάδελφοι, καθηγητές όλοι στο Τμήμα Γραφιστικής, οι οποίοι συμμετείχαν στο σεμινάριο καλλιγραφίας με το Βrody Νeuenschwander 28/9-1/10, που πραγματοποιήθηκε στη Σχολή Γραφιστικής του ΤΕΙ Αθήνας. Νομίζω ότι αν έγραφαν κι άλλοι τόσοι όσοι συμμετείχαν, θα πρόσθεταν καινούρια και ενδιαφέροντα πράγματα από το βίωμα τους, τα οποία θα συμπλήρωναν την πολύ ελπιδοφόρα εικόνα που σχηματίζεται από τις περιγραφές. 
Πάντα τέτοια!




“Σχεδόν ένα μήνα μετά, ανακαλώ τις μέρες εκείνες κι αναρωτιέμαι:
Γιατί είναι τόσο γοητευτική η καλλιγραφία;
Ίσως επειδή συμμετέχει το σώμα κι έτσι η έκφραση είναι πιο ολοκληρωμένη;
Το ανθρώπινο χέρι κινείται από την άρθρωση του ώμου και όχι μόνο από τον καρπό.
Έχει να διανύσει πολύ μεγαλύτερα διαστήματα, απ΄ότι στο γράψιμο ή στην πληκτρολόγηση.
Έτσι ανακαλύψαμε πώς να διαχειριστούμε τις σχέσεις μικρό-μεγάλο, στενό-φαρδύ, κοντά-μακριά, ανιούσες-κατιούσες, πάνω-κάτω.
Αυτές και άλλες αντιθέσεις όχι με τα μάτια και τη λογική, αλλά βιωματικά, με το σώμα.
Άλλες κουλτούρες εισχωρούν στη ζωή μας, (Αραβική, Ασιατικές) έστω για λίγο και μας συνδέουν με την ιστορία και το παρελθόν μας.
Αυτό, σε συνδυασμό με την πληθωρική προσωπικότητα του δασκάλου, δημιούργησε διακίνηση συναισθημάτων.
Ενώ ο καθένας "λειτουργούσε" μόνος με τα εργαλεία και τα χαρτιά του, ταυτόχρονα υπήρχε μια συνοχή στην ομάδα.
Έχω την αίσθηση ότι η καλλιγραφία καλλιεργεί το χαρακτήρα και μας συσχετίζει.”


Ελένη Μαρτίνη



"Στο σεμινάριο εξοικειώθηκα λίγο με τις οπτικές φόρμες γραφών που δεν έχουν λατινική ρίζα, όπως είναι η Αραβική, η Κινέζικη, ακόμα και η Αφρικανική. Έτσι κατάφερα να δω την Καλλιγραφία σαν μια εικαστική τέχνη ξεπερνώντας την αμηχανία που μου προκαλούσε μέχρι τώρα.
Γαλήνη, έκσταση και ενθουσιασμός ήταν κάποιες από τις λέξεις που καλλιγραφήσαμε, αλλά και τα συναισθήματα που μου προκάλεσε το σεμινάριο. Σίγουρα θα εντάξω την καλλιγραφία σε μελλοντικές εικονογραφήσεις μου.
Μακάρι να ξαναδοθεί η ευκαιρία για κάτι παρόμοιο!”

Ιωάννα Δελφίνο



“Καλλιγραφία? Για μένα η σχέση ζωγραφικής και καλλιγραφίας είχε την ίδια περίπου σχέση που έχει το μπάσκετ με το γκολφ. Παίζονται και τα δυο με μια μπάλα άλλα η κίνηση η τεχνική οι κανόνες είναι τόσο διαφορετικά. Έτσι σκέφτηκα πως θα ταν τόσο μακριά από εμένα, που τα γράμματα μου δεν διαβάζονται και η ζωγραφική μου είναι τόσο ελεύθερη. Αυτή ήταν και η πρόκληση καταρχήν.
Όμως ο Brody είναι ο ίδιος καλλιτέχνης και την καλλιγραφία με τον τρόπο που μας την παρουσίασε την αναβάθμισε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα, πρωτότυπη, καινούργια δημιουργική διαδικασία τόσο στην εκτέλεση, όσο και στην θέαση της. Μια τέχνη με βαθιές ρίζες στο παρελθόν που ανήκει σε μια άλλη, αναλογική εποχή και όμως φαίνεται τόσο φρέσκια, ανάλαφρη, καινούργια στον ψηφιακό κόσμο που ζούμε.
Προσωπικά πήρα πάρα πολλά από τη διαδικασία: ξαναείδα το μαύρο ως χρώμα, τον ρυθμό και την κίνηση που προκύπτουν από την επαναλαμβανόμενη γραφή παρατηρώντας κινέζικες αφρικάνικες και αραβικές γραφές και απόλαυσα την δημιουργία μέσα σε μια ομάδα.
Ελπίζω να ξαναβρεθούμε με τον Brody και να έχω την ευκαιρία να δω από κοντά τα υπέροχα έργα του. “

Μάρθα Τσιάρα



“Αυτό είναι η Καλλιγραφία.
Η αδιάρρηκτη ένωση μιας έννοιας - «σημαινόμενου» - με μια ακουστική εικόνα - «σημαίνον», αποτελεί την ένωση της έννοιας αυτής και της ηχητικής της ακολουθίας.
Για παράδειγμα η έννοια της λέξης «μελαγχολία» με την ακουστική της εικόνα (ηχητική ακολουθία) [melaŋxolía] αποτελούν αδιάρρηκτη ένωση, αν και διέπονται από μια προφανή αυθαιρεσία, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που η έννοια «μελαγχολία» αποδίδεται με τη συγκεκριμένη ακουστική εικόνα. Εδώ είναι που η Καλλιγραφία έρχεται να ταυτίσει το «σημαίνον» με το «σημαινόμενο» και να προσθέσει μια τρίτη παράμετρο στο γλωσσικό σημείο τη γραφή, την Καλλιγραφία καλύτερα. Αυτό δεν είναι τέχνη; Νομίζω ότι η καλλιγραφία ποτέ δεν υπήρξε το συμπλήρωμα κάποιας τέχνης αλλά ήταν η ίδια τέχνη. Κι αν νομίζετε ότι αυθαιρετώ κάπως σε αυτό το σημείο, θα' θελα να παρατηρούσατε την Έλενα (Ναβροζίδου) την ώρα που καλλιγραφούσε, τη Μάρθα, τον Βλαδίμηρο, την Ελένη ......, τότε θα καταλαβαίνατε γιατί προσέθεσα μια τρίτη παράμετρο στο γλωσσικό σημείο. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Saussure με αυτά που γράφω, (είναι και περασμένη η ώρα), ας είναι όμως, δεν ήταν δα και καλλιγράφος, γλωσσολόγος ήταν.
Αυτό ήταν το workshop για μένα. Μια καλή ευκαιρία να ξαναθυμηθώ να γράφω και μια ευτυχή συγκυρία να παρατηρώ, να αφουγκράζομαι, να κρυφοκοιτάζω συναδέλφους να βγάζουν τη ψυχή τους στο χαρτί με μια πένα, ένα ξύλο, μια τσατσάρα, ένα φτερό.
Δεν έχω να γράψω κάτι για το δάσκαλο, γι αυτή την πολυσχιδή προσωπικότητα, παρά μόνο να αναφέρω το όνομά του, «Βrody Νeuenschwander».
Καλό βράδυ σε όλους, και καλή τύχη.”

Απόστολος Κορδάς

To GN ευχαριστεί πολύ, τους συναδέλφους από το ΤΕΙ Αθήνας, που δέχθηκαν να μοιραστούν μαζί μας αυτή τη μοναδική εμπειρία τους από το workshop καλλιγραφίας με τον 
Βrody Νeuenschwander.


Σχετικά άρθρα


Σχόλια