Κείμενο, επιμέλεια άρθρου:
Θοδωρής Μαστρογιάννης
Γραφίστας
Όταν είδα για πρώτη φορά την αφίσα του Δ. Αρβανίτη για τη συναυλία της Χαρούλας στο δρόμο με προβλημάτισε, όχι τόσο για τον συμβολισμό όσο για την αποδοχή που θα εύρισκε. Τα σχόλια που άκουσα και που γράφτηκαν στο Facebook πολλά, αλλά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Χθες, βλέποντας στην τηλεόραση τα αποσπάσματα από τη συναυλία, με τη Χαρούλα στη σκηνή παρέα με τις καθαρίστριες, να φορούν το κόκκινο γάντι και εκείνη να κρατά το μικρόφωνο, τότε κατάλαβα τι είχε καταφέρει αυτή η τόσο φαινομενικά απλή και λυτή σύνθεση της αφίσας. Είχε δημιουργήσει ένα νέο δυνατό σύμβολο με άμεση απήχηση στο κοινό, που αποτέλεσε έναν φορέα πολλών κοινωνικών και πολιτικών προεκτάσεων. Ένα από αυτά τα σύμβολα που μπαίνουν στην ζωή μας και μένουν.
Νομίζω ότι, στην χώρα μας, δεν συμβαίνουν αυτά κάθε μέρα. Έχω την άισθηση ότι αυτό ήταν ένα καλό μάθημα σχεδιασμού οπτικής επικοινωνίας.
Σ' ευχαριστώ δάσκαλε.
ΘΜ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου