Θερμοκρασία χρώματος

την


Επιμέλεια: Γιώργος Μαρκοζάνης, Φωτογράφος

“Θερμοκρασία χρώματος” είναι η ορολογία μέτρησης της φωτεινότητας, για τα χρώματα του περιβάλλοντος φωτισμού. Θα έχετε ακούσει συχνά όσοι ασχολούνται με την φωτογραφία και τον κινηματογράφο, να λένε την φράση “θερμοκρασία χρώματος”. Τι είναι στα αλήθεια αυτό;Η θερμοκρασία χρώματος είναι μια κλίμακα του “Κelvin” που μετρά την ψυχρότητα ή την θερμότητα της ακτινοβολίας του περιβάλλοντος φωτισμού, κατά την διάρκεια της ημέρας, αλλά και ανάλογα τις περιβαλλοντολογικές συνθήκες. Η ψυχρότητα είναι τα χρώματα του μπλε και κυανού, ενώ τα θερμά από το κίτρινο προς το βαθύ κόκκινο.
Μια κανονική μέρα είναι στα 5500-5600Κ (Κelvin) και θεωρείται το λευκό. Αυτή η μονάδα μέτρησης όμως αλλάζει το πρωί ή αργά το απόγευμα και είναι η πιο υψηλή στις μεσημεριανές ώρες, ή η πιο χαμηλή τις πρωινές και απογευματινές ώρες.
Ο τεχνικός ορισμός της θερμοκρασίας χρώματος είναι γεμάτη από όρους όπως «ζεστά ή ψυχρά χρώματα” εν ολίγοις, είναι πολύ μπερδεμένο, αν φανταστείτε ότι ανάλογα την πηγή φωτισμού σε συνδυασμό με τον φωτισμό του ήλιου μπορεί να έχουμε δυο διαφορετικές θερμοκρασίες χρωμάτων.


Με άλλα λόγια, διαφορετικές πηγές φωτός παράγουν διαφορετικά χρώματα φωτός.
Για παράδειγμα, ένα κερί εκπέμπει ένα κοκκινωπό φως, ενώ οι ακτίνες του ήλιου το μεσημέρι έχουν μια μπλε απόχρωση. Αν πάμε να φωτογραφίσουμε σε “στενό” κάδρο το κερί εκτεθειμένο στον Ήλιο πρέπει να πάρουμε τον μέσο όρο θερμοκρασίας χρώματος, ώστε να έχουμε την σωστή απόδοση και στα δυο αντικείμενα, δηλαδή και στην φλόγα, και στο περιβάλλον. Αυτά τα διαφορετικά χρώματα μπορούν να εκφραστούν χρησιμοποιώντας έναν αριθμό, και αυτός ο αριθμός είναι γνωστός ως θερμοκρασία χρώματος.



Το καλύτερο εργαλείο επάνω στην γη που ξεχωρίζει πραγματικά τα διάφορα χρώματα, αλλά και τις αλλαγές από τις διάφορες περιβαλλοντολογικές συνθήκες είναι ένα και δεν είναι άλλο από το ανθρώπινο μάτι.
Η φωτογραφική μας μηχανή όσο και να εξελιχθεί στα βάθη του χρόνου δεν θα μπορέσει ποτέ να πιάσει το απόλυτο του ανθρώπινου ματιού, γι’ αυτό σε μια φωτογράφηση προσπαθούμε να έρθουμε όσο πιο κοντά στο απόλυτο.
Αυτό το κοντά στο απόλυτο, προσπαθούν οι εταιρίες να προσαρμόσουν μέσω των προγραμμάτων των φωτογραφικών τους μηχανών με το πρόγραμμα
”white balance”. Αυτό το πρόγραμμα έχει διάφορες ρυθμίσεις από auto και manual, ρυθμίζοντας από την δεύτερη, την διαβάθμιση στην ουσία της θερμοκρασίας χρώματος.



Στην auto ρύθμιση, οι εταιρίες με αλγόριθμους προσπαθούν να παίρνουν τον μέσο όρο της θερμοκρασίας των χρωμάτων, από τον περιβάλλοντα φωτισμό, την ώρα που πατάμε το κλείστρο πριν την αποτύπωση της φωτογραφίας, στον αισθητήρα. Αυτό γίνεται από την ρύθμιση “white balance”, δηλαδή την ισορροπία λευκού.
Ορισμένες φωτογραφικές μηχανές, διαθέτουν και εξεζητημένες ρυθμίσεις ανάλογα την περίπτωση του περιβάλλοντος της φωτογράφησης. Δηλαδή αν φωτογραφίσουμε σε ένα κτίριο με λάμπες φθορισμού, πάμε την ρύθμιση στις “λάμπες φθορισμού’, και αυτόματα μας ρυθμίζει το white balance για αυτό το περιβάλλον.



Το ακόλουθο διάγραμμα δείχνει την θερμοκρασία χρώματος για μια σειρά από διαφορετικές συνθήκες. Στην στήλη υπάρχουν κάποιοι χρωματισμοί και δίπλα της, η ανάλογη βαθμολόγηση σε βαθμούς kelvin. Στο διάγραμμα θα δείτε δίπλα δεξιά γράφει και ανάλογα την περίπτωση του φυσικού φωτισμού την θερμοκρασία του χρώματος.

Σχετικά άρθρα

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου